Μερος 2. Αποσπασμα απο το επερχομενο βιβλιο μου "Πραγματικη Ευτυχια και οι Δυο Εγκεφαλοι μας", Αγαμεμνων Πορφυρογεννητος, Ph.D.
Σε αντιθεση, ο δεξιος εγκεφαλος ειναι παντα σε εγρηγορση, συνεχως αφουγκραζομενος το παρον, εστιαζοντας στις συνεχως διακυμαινομενες, απροβλεπτες πτυχες της "εδω και τωρα" πραγματικοτητας. Αντιλαμβανεται τα δεδομενα της πραγματικοτητας μεσα στο γενικοτερο πλαισιο στο οποιο υπαρχουν, συνειδητοποιωντας οποιαδηποτε μεταφορικη σημασια που μπορει τυχον να εκφερουν.
Ο κοσμος του δεξιος εγκεφαλου ειναι ενας δυναμικος, συνεχως μεταβαλλομενος κοσμος οπου περιπλοκα αλληλενδετες καταστασεις διακυμαινονται ακαταπαυστα και δεν εχουν μια συγκεκριμενη, αυστηρα προκαθορισμενη ταυτοτητα και σαφηνεια οπως στον κοσμο του αριστερου εγκεφαλου. Ο δεξιος εγκεφαλος ειναι εστιασμενος στο παρον, στο εδω και τωρα και εχει εξελιχθει για να εστιαζει στα εμβια οντα και στις μεταξυ τους περιπλοκες κοινωνικο-ψυχολογικες τους σχεσεις. Σε αντιθεση, ο αριστερος εγκεφαλος εχει εξελιχθει για να χρησιμοποιει τα δεδομενα του παροντος και να τα συσχετιζει με γεγονοτα του παρελθοντος αλλα και να κανει εμπεριστατωμενες προβλεψεις για το μελλον. Το αριστερο ημισφαιριο χειριζεται αυστηρα κατηγοριοποιημενους, μηχανικους συσχετισμους οι οποιοι του επιτρεπουν για παραδειγμα να υπερτερει εναντι του δεξιου λοβου στην κατασκευη εργαλειων και μηχανων.
Οι δυο εγκεφαλοι μας εχουν εξελιξει μια διαφορετικη προσεγγιση της πραγματικοτητας. Αυτη η διαφορετικη αντιληψη, αποθηκευση αλλα και εκφραση δεδομενων δινει στον οργανισμο που λειτουργει μεσω αυτου του διπλου εγκεφαλικου συστηματος μια διπλη αντιληψη της πραγματικοτητας. Επαυξανοντας ετσι τις πιθανοτητες επιβιωσης του οργανισμου. Ο αριστερος εγκεφαλος εστιαζει περισσοτερο στο να συσχετιζει τα δεδομενα του παροντος με το παρελθον αλλα και το μελλον. Δινει την προσοχη του στις στατικες, προκαθορισμενες και μηχανικες πτυχες της πραγματικοτητας, ενω ο δεξιος εστιαζει στο παρον και στις στις δυναμικες, ασαφεις και εμβιες πτυχες του.
Αυτες τις δυο ανεξαρτητες προσεγγισεις τις συνδυαζουμε συνεχως με διαφορετικο, καθε φορα τροπο, στην καθημερινοτητα μας. Αναμφιβολα χρειαζομαστε τον αριστερο εγκεφαλο μας για την μηχανικη προσεγγιση με εστιαση στην λεπτομερεια και τους συσχετισμους που κανει με το παρελθον και το μελλον, οπως χρειαζομαστε και τον δεξιο εγκεφαλο για την ευρυτερη κατανοηση καταστασεων και την ικανοτητα του να ειναι προσκολλημενος στο παρον, στο "εδω και τωρα".
Δυστυχως ομως εχουμε δημιουργησει μια κοινωνια η οποια αντικατοπτριζει την αριστερο-εγκεφαλικη αντιληψη της πραγματικοτητας, Μια κοινωνια στην οποια η εικονικη, τεχνολογικα εφικτη πραγματικοτητα σταδιακα αντικαθιστα την ιδια την πραγματικοτητα, μια τμηματοποιημενη κοινωνια στην οποια κυριαρχουν οι διακρισεις και ιεραρχιες ειτε αυτες αφορουν ανθρωπινες φυλες ειτε κοινωνικες ταξεις. Μια κοινωνια οπου ο εγωκεντρισμος και η ελλειψη συμπονιας οδηγουν το ανθρωπινο ειδος σε δυσβατα μονοπατια και ισως στην τελικη αυτοκαταστροφη του. Η παρανοϊκη αναγκη του αριστερου εγκεφαλου για συνεχη ελεγχο αντικαποτριζεται στην ολοενα αυξανομενη ταση των κυβερνησεων ολου του κοσμου να επιβαλλουν τροπους συνεχους επιτηρησης των πολιτων τους.
Η αριστερο-ημισφαιρικη εσωτερικη ομιλια που ολοι μας βιωνουμε ειναι οδυνηρα πειστικη ως προς την ορθοτητα των αποψεων της, αγνοωντας και καταπιεζοντας οποιαδηποτε δεδομενα δεν επιβεβαιωνουν την δικη της αντιληψη της πραγματικοτητας. Ακομα χειροτερα, ο αριστερος εγκεφαλος μεσω του εσωτερικου διαλογου που εχει με τον εαυτο του ειναι σχεδον αδιακοπα απορροφημενος στην συμβολικη εκδοση της πραγματικοτητας που ο ιδιος εχει κατασκευασει, συσχετιζοντας ασταματητα δεδομενα του παροντος με γεγονοτα του παρελθοντος αλλα και τις πιθανες μελλοντικες τους συνεπειες.
Αυτη η συνεχης απορροφηση με τον εαυτο του μεσω του εσωτερικου του διαλογου αναμφιβολα ενεργοποιει τα υπευθυνα αλλα και γειτονικα εγκεφαλικα συστηματα του. Η ενεργοποιηση αυτων των συστηματων με τη σειρα της αυξανει και ουσιαστικα διαιωνιζει τον εσωτερικο του διαλογο δημιουργωντας ετσι ενα φαυλο κυκλο συνεχους ενεργοποιησης των νευρωνων του. Αυτη η ανιση σε συγκριση με τον δεξιο εγκεφαλο, ενεργοποιηση των νευρωνων του αριστερου εγκεφαλου, καθιστα τις ικανοτητες αλλα και αντιληψεις του περι πραγματικοτητας κυριαρχες σε σχεση με αυτες του λιγοτερου ενεργοποιημενου δεξιου λοβου.
Αυτο το κλειστο, στατικο συστημα γνωσης που διαχειριζεται το αριστερο ημισφαιριο μειωνει σημαντικα την ικανοτητα του να αποδεχεται και να υιοθετει νεα δεδομενα τα οποια μπορει να μη συμφωνουν με τις ιδεες και αποψεις του. Μελετες εχουν δειξει επανελλημενα οτι ο αριστερος εγκεφαλος ειναι ειδικος στην αρνηση νεων δεδομενων τα οποια δε συμβαδιζουν με τις ισχυουσες αρχες του.
Υ.Γ.: Η ελλειψη τονισμου των λεξεων ειναι ηθελημενη.